Doe ik het wel goed mama?

Ik denk de laatste tijd zo vaak terug aan mijn kindertijd. Of beter gezegd, ik vraag me eigenlijk tegenwoordig zo dikwijls af of ik het met mijn kinderen wel net zo goed doe als mama bij ons. En, of zij later ook zo'n goede herinneringen gaan hebben aan hun kindertijd als ik... 

Ik heb een prachtige kindertijd, jeugd en studententijd gehad. Maar, dat kwam ook omdat we zoveel mochten, en alles kansen en mogelijkheden kregen van thuis. 

Ik heb geturnd, trampoline springen gedaan, paard gereden (We hadden zelfs paarden thuis), tekenles, kunstacademie, muziek (dwarsfluit), ... Ik mocht op kot, er werd een extra auto gezorgd toen ik zelf mocht rijden... 

Maar buiten al die activiteiten gingen we ook vaak op vakantie. Niet met het vliegtuig naar Spanje ofzo, maar gewoon een vakantiepark! We deden het minstens 2 a 3 keer per jaar. En daar heb ik nog de beste herinneringen van! 

Ik had echt een super kindertijd en jeugd. Maar kon ook, buiten niet elke moment tijdens mijn puberfase, ook wel goed opschieten met mijn ouders. Mama was gewoon mijn beste vriendin! Tegen haar kon ik alles zeggen en ze had ook onmiddellijk door als er iets was. We gingen vaak samen weg, shoppen, een koffietje drinken, ... en belden dagelijks... 

Ik hoop gewoon dat ik die band ook met mijn kinderen zal hebben, en ik hen ook zo'n kindertijd zal kunnen bieden. En ik zou dus wel willen weten of ik goed bezig ben of niet... Ik mis mama haar raad en daad en verzachtend woord... Haar hulp, haar advies, haar nuchtere kijk op de dingen... 

Ik zou zo graag van haar willen horen: Doe ik het wel goed mama?